Moe zijn. Een fenomeen dat elke moeder wel kent. Het is niet voor niets dat er 'moe' voorkomt in moeder denk ik dan. Of de 'va' in vader ergens voor staat weet ik niet. Misschien kunnen we stellen dat ze 'va'ak de dupe zijn van onze emoties. Wie weet?
Nu die 'moe'ders. Daar hebben we 2 categorieën in. Je hebt de 'moe'ders die moe zijn en dan heb je de moeders met zakken onder hun ogen waar je geen thee, maar koffie mee kan zetten.
Het is dan ook geen geheim dat ik tot die tweede categorie behoor. De fond de teint die de kringen onder mijn ogen kan verbergen moet nog uitgevonden worden. Koffie is voor mij geen drank, maar een levenselixir. Zonder zou ik fysiek doodgaan. Of zo voelt het toch.
Tijdens mijn zwangerschap was ik al doodmoe. Wist ik veel dat dat nog maar het voorproefje was.
Degustatiemenu vermoeidheid was een interessante ervaring. Let wel, ik zeg hier interessant. Niet aangenaam. Elk niveau had namelijk zijn eigen nadeel.
Niveau hoofdpijnvermoeidheid geeft hoofdpijn. Het niveau daaronder geeft je geen hoofdpijn, maar het gevoel dat er elke ochtend een tractor over je heen is gereden. En wat dan komt is de absolute waanzin: niveau zombie. Op dit niveau is je vermogen om te communiceren met de buitenwereld beperkt. Zo ook je concentratie- vermogen. Daarnaast krijg je ook fantasieën over hoe je je baby in een kamer legt en weg wandelt. Je piekert je zot en bent zo moe dat je niet meer slaapt. Proficiat, want voor deze moeder werd het Depressiedessert bovengehaald.
Dessert Depressie is waterachtig en met een wrange nasmaak. Het is iets waar je niet bepaald gelukkig van wordt. Dixit mezelf. Not so very happy.
Gelukkig valt dat nog te herstellen. Of zo hoor ik toch iedereen rondom mij: 'Geef jezelf de tijd om te herstellen.'
Als mijn herstel een zelfhulpgroep was zou ik die de naam Anonieme Depressieven geven. AD voor de vrienden. Hier bij de AD zitten we met verschillende vrienden rond de tafel. 'Hallo, anticonceptie en vitaminesupplementen om de hormoon- en vitaminehuishouding weer op peil te brengen. 'Ah, de professionele ondersteuning is er ook bij komen zitten.' Vriend Slaap is weer te laat. Vervelend, want net die vriend heb ik nu heel erg nodig.
Ik slaap momenteel niet om 2 redenen. Als mijn baby slaapt lig ik te piekeren. En als mijn baby niet slaapt, slaap ik ook niet. Ergo, maximum 4u slaap per nacht voor deze moeder. Niet echt ideaal om te herstellen.
Gelukkig zijn er anderen die kunnen helpen met het zoeken van vriend Slaap. Dank u slaapmedicatie en dank u liefdevolle man en familie die de nachten even willen overnemen om mijn herstel te bespoedigen. Eventjes geen slapeloze nachten meer voor mij. Deze moederdienst is tegenwoordig gesloten van 22u-11u. Lang, maar ik moet echt veel slaap inhalen.
En daarom vanaf nu: oogjes dicht, snaveltjes toe en dat ik het morgen weer wat beter doe.
Reactie plaatsen
Reacties